اینترنت وکسب وکار اینترنتی وارزش آن-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

اینترنت چیست؟

اینترنت نامی برای سیستمی گسترده و جهانی است که شامل مردم، اطلاعات و رایانه­ها می­باشد. بنابراین اینترنت به معنای شبکه رایانه­ای جهانی است و می­توان آن را با دو جمله ساده­تری بیان کرد:

1-   اینترنت، شبکه اطلاع­رسانی- مخابراتی جهانی است.

2-   اینترنت، بانک اطلاعاتی جهانی است.

 

کسب و کار اینترنتی چه چیزی را برای شرکت­ها و بنگاه­های اقتصادی فراهم می­کند؟

کسب و کار اینترنتی این امکان را فراهم می­سازد تا اطلاعات را از مشتریان جمع­آوری کنید و از طریق وب سایت، بازاریابی و فروش را انجام دهید.

ارزش­های ایجاد شده توسط کسب و کار الکترونیکی برای شرکت و بنگاه اقتصادی چه می­باشد؟

ارزش­هایی از جمله: سرعت بیشتر، کیفیت بیشتر، دسترسی بیشتر مشتری به محصول، خدمات پس از فروش بیشتر، برخورد بهتر با مشتری، تنوع محصول، کاهش هزینه و ...

کارآفرین دیجیتالی-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

کارآفرین دیجیتالی کیست؟

کارآفرین دیجیتال فردی است که از اینترنت و به طور کل ICT به عنوان یک ابزار جهت خلق فرصت­های بازرگانی و تجاری بهره می­گیرد تا کسب و کاری با استفاده از توانمندی­های فناوری اطلاعات و ارتباطی روز تدارک ببیند. فرایندی که کارآفرین برای ایجاد شغل برای خود و دیگران به کار می­بندد، در نهایت به اشتغال­زایی مولّدی تبدیل می­شود که می­توان به آن کارآفرینی دیجیتالی اطلاق کرد.

اثرفناوری اطلاعات درکارآفرینی-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

ویژگی­های مؤثر فناوری اطلاعات در کارآفرینی چه می­باشد؟

1-افزایش سرعت:

محاسبه و پردازش سریع اطلاعات و انتقال فوری آن، زمان انجام کار را کاهش و در نتیجه بهره­وری را افزایش می­دهد. فناوری اطلاعات امکان جستجو و دستیابی سریع به اطلاعات را نیز فراهم می­کند.

2-افزایش دقت:

در مشاغل مبتنی بر انسان دقت انجام کار متغیر است، در حالیکه فناوری اطلاعات دقتی بالا و ثابت را تأمین و تضمین می­کند. در انواع فعالیت­های پردازشی و محاسباتی دقت کامپیوتر به مراتب بیشتر از انسان است.

3-کاهش اندازه­ی فیزیکی مخازن اطلاعات:

با توسعه­ی فناوری اطلاعات و بکارگیری آن دیگر لزومی به حمل و نگهداری حجم زیادی از کتاب­های مرجع تخصصی وجود ندارد. به راحتی می­توان در هر دیسک فشرده اطلاعات چندین کتاب را ذخیره نموده و یا آنکه منابع مورد نیاز را از طریق شبکه­های رایانه­ای دریافت نمود.

4-رفع برخی از فسادهای اداری:

استفاده از فناوری اطلاعات شفافیت در انجام کارها را افزایش می­دهد و بسیاری از واسطه­ها را حذف می­کند. این دو مزیت کلیدی منجر به رفع برخی از فسادهای اداری خصوصا در سطوح پایین می­شوند.

5-ایجاد امکان کار تمام وقت:

به کمک فناوری اطلاعات بسیاری از استعلام­ها و مراجعات افراد و غیره از طریق شبکه­های کامپیوتری و به صورت خودکار انجام می­گیرد. بنابراین می­توان به صورت بیست و چهار ساعته از آن بهره گرفت.

6-ایجاد امکان همکاری از راه دور:

مخابرات، تلفن، تله کنفرانس، ویدئو کنفرانس و همچنین سیستم­های همکاری و غیره نمونه­هایی از کاربردهای فناوری اطلاعات در این زمینه هستند.

انواع شرکت هامسئولیت های آن-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

انواع شرکت­ها و مسئولیت­های هریک چه می­باشد هرکدام را توضیح دهید؟

کارآفرینان پس از اینکه ایده­ی خود را به فرصت کسب و کار تبدیل نمودند باید نوع کسب و کار خود را تعیین نمایند. در هنگام راه­اندازی کسب و کار در قالب شرکت یا مؤسسه لازم است از قوانین و مقررات مربوط به تأسیس شرکت­ها آگاهی داشته باشند که در این قسمت ابتدا اطلاعات مربوط به انواع شرکت­ها و نحوه­ی ثبت شرکت­ها بیان می­شود.

به طور کلی دو نوع کسب و کار داریم که عبارتند از: الف) کسب و کار تجاری ب) کسب و کار غیرتجاری

الف) کسب و کار تجاری

کسب و کارهای تجاری شامل هفت نوع شرکت به قرار زیرند:

1.     شرکت سهامی.

2.     شرکت با مسئولیت محدود.

3.     شرکت تضامنی.

4.     شرکت مختلط غیرسهامی.

5.     شرکت مختلط سهامی.

6.     شرکت نسبی.

7.     شرکت تعاونی تولید و مصرف.

حال به تعریف هریک از این شرکت­های تجاری می­پردازیم:

1-شرکت سهامی:

به طور کلی شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است. این نوع شرکت یک شرکت بازرگانی محسوب می­شود مگر اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. نکته مهم دیگر در مورد شرکت­های سهامی این است که تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد (مواد 1 تا 3 قانون تجارت)

شرکت­های سهامی به دو نوع تقسیم می­شوند:

نوع اول: شرکت­هایی که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می­کنند. اینگونه شرکت­ها شرکت سهامی عام نامیده می­شوند.

نوع دوم: شرکت­هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس، منحصرا توسط مؤسسین تأمین گردیده است. اینگونه شرکت­ها شرکت سهامی خاص نامیده می­شوند.

2-شرکت با مسئولیت محدود:

 شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هریک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه­ی خود در شرکت، مسئول قروض وتعهدات شرکت هستند. (ماده 94 قانون تجارت).

3-شرکت تضامنی:

شرکتی است که تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چندنفر با  مسئولیت تضامنی تشکیل می­شود. اگر دارایی شرکت برای ادای تمام قروض کافی نباشد هریک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت هستند و هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص «کان لم یکن» خواهد بود. (ماده 116 قانون تجارت)

4-شرکت مختلط غیرسهامی:

 شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می­شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود و شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه­ای است که در شرکت گذارده و یا باید بگذارد. (ماده 141 قانون تجارت)

5-شرکت مختلف سهامی:

 شرکتی است که تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکا سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می­شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آنها به صورت سهام یا قطعات سهام با قیمت یکسان درآمده و مسئولیت آنها به میزان همان سرمایه­ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن نیز کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود، در صورت تعدد شریک ضامن، مسئولیت آنها در مقابل طلبکاران و روابط آنها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود. (ماده 162 قانون تجارت)

6-شرکت نسبی:

شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هریک از شرکا به نسبت سرمایه­ای است که در شرکت گذاشته است. (ماده 183 قانون تجارت)

7-شرکت تعاونی تولید و مصرف:

 شرکتی است که بین عده­ای از ارباب حرف تشکیل می­شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس بکار می­برند. اگر در شرکت تعاونی تولید، یک عده از شرکا در خدمت دائمی شرکت نباشند و یا موضوع حرفه و شغل آنها خارج از موضوع عملیات شرکت باشد، لااقل دو سوم اعضا اداره کننده شرکت باید از شرکایی انتخاب شوند که حرفه­ی آنها موضوع عملیات شرکت است. (مواد 190 و 191 قانون تجارت)

قانون بخش تعاونی، اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1370، اهداف زیرا را برای بخش تعاونی­ها برشمرده­اند:

1.     ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کار.

2.     قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند.

3.     پیشگیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه­های خاص، جهت تحقق عدالت اجتماعی.

4.     جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت

5.     پیشگیری از انحصار، احتکار، تورم و اضطرار به غیر

6.     توسعه و تحکیم مشارکت و تعادل عمومی بین همه مردم

انواع شرکت­های تعاونی عبارتند از:

7-1. شرکت­های تعاونی کشاورزی: با مشارکت کشاورزان، باغداران، دامداران، دامپروران، پرورش دهندگان کرم ابریشم، زنبورعسل، ماهی و روستائیان شاغل در صنایع محلی و روستایی و یا کارگران کشاورزی

7-2. شرکت­های تعاونی روستایی

7-3. شرکت­های تعاونی صیادان

7-4. شرکت­های تعاونی مصرف کنندگان

7-5. شرکت­های تعاونی مسکن

7-6. شرکت­های تعاونی اعتبار

7-7. شرکت­های تعاونی کار

7-8. شرکت­های تعاونی صاحبان حرفه­ها و صنایع دستی.

ب- کسب و کار غیرتجاری

شرکت­هایی هستند که جهت انجام اموری که جنبه غیرتجاری دارند تشکیل می­شوند از قبیل کارهای علمی، ادبی، امورخیریه، خدمات شهری، خدمات آموزشی و غیره. کسب و کار غیرتجاری به دو دسته تقسیم می­شوند:

1-مؤسساتی که هدف از تشکیل آنها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد که اصطلاحا آنها را مؤسسات غیرانتفاعی می­نامند کلیه فعالیت­های اجتماعی از قبیل انجمن­های اسلامی، تخصصی، علمی، احزاب و دستجات سیاسی، مؤسسات خیریه و صندوق­های قرض­الحسنه جزو این گونه مؤسسات می­باشند.

2-مؤسساتی که هدف از تشکیل آنها دستیابی به منافع مادی و تقسیم منافع بین اعضای خود یا غیر باشد، که به آنها مؤسسات انتفاعی گویند و فعالیت­هایی از قبیل آموزشگاه­های علمی، فنی، کلاس­های زبان، مؤسسات گازرسانی یا ارائه خدمات شهری جزو مؤسسات تجاری انتفاعی هستند.

چارچوب کلی طرح کسب وکار-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

چارچوب کلی طرح تجاری B.P به چه شکل می­باشد؟

1-   بخش معرفی: الف) نام و نشانی فعالیت اقتصادی ب) نام(ها) و نشانی­های مدیران ج) ماهیت فعالیت اقتصادی د) بیان مبلغ مالی مورد نیاز هـ) بیان محرمانه بودن گزارش	2-   خلاصه مدیریتی: در سه تا چهار صفحه، تمام طرح تجاری خلاصه می­شود.
3-   تحلیل صنعت الف) دورنما و روند آتی ب) تحلیل رقیبان ج) بخش­بندی بازار د) پیش­بینی صنعت	4- شرح فعالیت کارآفرینانه الف) کالا(ها) ب) خدمات ج) اندازه فعالیت اقتصادی د) تجهیزات دفتری و کارکنان هـ) پیشینه­ی کارآفرینانه
5- طرح تولید الف) فرایند تولید (حجم کار پیمانکاری) ب) کارخانه­ی فیزیکی ج) تجهیزات و ماشین­آلات د) نام تأمین­کنندگان مواد اولیه	6- طرح بازاریابی الف) قیمت گذاری ب) توزیع ج) تبلیغ د) پیش­بینی هـ) کنترل­ها
1-   طرح سازمانی الف) شکل سازمانی و نوع مالکیت ب) شناسایی شریکان یا سهامداران عمده ج) میزان اقتدار مدیران د) پیشینۀ گروه مدیریت هـ) نقش و مسئولیت اعضای سازمانی	2-   ارزیابی ریسک الف) ارزیابی ضعف فعالیت اقتصادی ب) فناوری­های جدید ج) طرح­های احتمالی
3-   طرح مالی الف) پیش­نویس صورت سود و زیان (صورت درآمد) ب) برآورد جریان نقدینگی ج) پیش­نویس ترازنامه د) تحلیل نقطه­ای سربه سر هـ) منابع و موارد استفاده­ی وجود	10- ضمیمه (شامل اطلاعات پشتیبانی) الف) نامه­ها ب) داده­های تحقیق بازار ج) اجاره نامه­ها یا قراردادها د) فهرست­های ثبت تأمین کنندگان

 

موارداستفاده ازطرح مکتوب کسب وکار ودلایل تهیه آن-برگرفته از تالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

موارد استفاده از طرح مکتوب تجاری (کسب و کار) چه می­باشد؟

1-    تعریف دقیق و درک اینکه به چه کسب و کاری مشغول هستید.

2-    بررسی و تجزیه و تحلیل پیش فرض­های ذهنی قبلی، نقاط ضعف و قوت.

3-    پیدا کردن پاسخ مناسب برای سؤالات، شناخت موانع موفقیت.

4-    ارزیابی اینکه آیا ایده عملی است و موجب سوددهی می­شود؟

5-    برای گرفتن تصمیمات بهتر.

6-    به عنوان راهنما و ابزار اندازه­گیری.

7-    به عنوان ابزار تأمین مالی.

8-    وسیله برقراری ارتباط.

9-    ترسیم آینده مؤسسه.

10- حاوی گزارشی دقیق در خصوص تولیدات یا خدمات، روش­­ها، بازار، مشتریان استراتژی، بازاریابی و ....

دلایل تهیه طرح کسب و کار چه می­باشد؟

1-تا آینده برای شما و کسانی که به شما در راه­اندازی کسب و کار کمک فکری و مالی می­کنند روشن­تر و مشخص­تر باشد.

2-برای ترسیم نقشه راه و چگونگی و تدوین چشم­انداز جامعی از کسب و کار.

3-تصمیم­گیری برای تهیه منابع مالی، انسانی، فنی و اطلاعاتی.

4-کمک به کارآفرین برای بررسی پیشرفت پروژه و مشخص کردن جوانب کار.

5-چارچوب منطقی و حساب شده برای توسعه کسب و کار و شناسایی نیازها.

6-به عنوان مبنایی برای مذاکره با اشخاص ثالث مانند سهام­داران، بانک­ها، دفاتر نمایندگی، سرمایه­گذاران، مشتریان آینده و ... می­باشد.

7-برآورد و تأمین نیازهای مالی و درخواست برای تأمین آنها.

8-استخراج و تنظیم اهداف کارکنان.

آینده متعلق کیست-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

آینده به چه کسانی تعلق دارد؟

آینده به کسانی تعلق دارد که بتوانند دانش و مهارتهایی را که بازارهای کار جهانی آن را می­طلبد، به دست آورده و به کار بندند.

کار و ثروتمندی از نگاه آمریکا و اروپا برگرفته از تالیفات ولی اله جعفری

برگرفته از کتاب مدیریت کسب و کار

1-     

آمریکاییان در مورد کار چه نظری دارند؟

بیشتر آمریکاییان عقیده دارند که فردا می­تواند بهتر از امروز باشد و خود را مسئول می­دانند که برای ساختن آینده­ای بهتر هر کاری که از دستشان برمی­آید انجام دهند.

نگاه به ثروتمندی در اروپا و آمریکا چگونه است؟

«چرچیل» روزی گفته بود که اگر جامعۀ ثروتمندی می­خواهید باید ثروتمندان را تحمل کنید. حال آنکه در آمریکا ثروتمند به جای تحمل، ستایش می­شود به شرطی که ثروت او از راهی آبرومندانه و شرافتمند به دست آمده باشد. ارج نهادن به ثروتی که از راه تلاش و کوشش و با خلاقیت و ابتکار حاصل شده از یک طرف و ارزش نهادن به آموزش و پژوهش به نحوی که جامعه را به صحنه آموزش و پژوهش تبدیل کند و علم پژوهش و فناوری را موضوعات مورد علاقه عموم قرار دهد. نشانه­هایی از جامه اطلاعاتی موجود در غرب است.

کارآفرین چه کاری انجام می دهد-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

 

 

کارآفرین دقیقا چه کاری انجام می­دهد هرکدام را توضیح دهید.

حال به توضیح مختصری از هرکدام از وظایف فوق می­پردازیم.

موقعیت­های اقتصادی:

 فقط افراد کارآفرین می­توانند قاطعانه نسبت به یکی از موقعیت­های محیط عکس­العمل نشان دهند. دیگران ممکن است موقعیت را ببینند، بشنوند، یاد بگیرند و حتی تا اندازه­ای تجربه کنند، اما فقط کارآفرین از آن به نحو مطلوب استفاده می­کند. کارآفرین با زیرکی، محیط اطراف خود را تحت نظارت دارد و به دنبال ایده­ها و موقعیت­ها برای سوددهی می­باشد.

کارآفرین از خطر نمی­هراسد:

 کارآفرین نه تنها ایده­ها را بعنوان موقعیّت کاری دنبال می­کند بلکه خطرات موجود در این ایده­ها را هم محاسبه می­نمایند. وقتی که کارآفرین خطرات یک کار را محاسبه می­نماید، شانس موفقیّت یا شکست را در نظر می­گیرد. براساس این تخمین­ها، او تصمیم می­گیرد که کار را ادامه داده یا از آن صرف­نظر کند. کارآفرینان برخلاف مردم عادی خطر را می­پذیرند، توجه خود را معطوف به شانس موفقیّت می­کنند و از شکست ترسی ندارند. در عین حال از امکان شکست آگاه بوده و به همین خاطر کار برایشان جذاب­تر می­شود. آنها آرزو دارند ثابت کنند که می­توانند با استفاده از نبوغ خود بر مشکلات فایق آیند.

کارآفرین تولید سرمایه می­کند:

 بسیاری از مردم بخاطر نداشتن سرمایه نمی­توانند کاری را شروع کنند، اما کمبود سرمایه هرگز مانع پیشروی کارآفرین واقعی نمی­شود. کارآفرین به روش­های مختلف ایجاد سرمایه می­کند. ممکن است به دنبال سرمایه­دارانی باشد که طرح­های او را باور داشته باشند و خطر را با دوستان و آشنایان نزدیک تقسیم می­نماید و یا از منابع پولی مثل بانک­ها و... استفاده می­کند.

کارآفرین نوآوری دارد:

 یکی از علائم کارآفرینی نوآوری است. به همین دلیل است که می­گویند کارآفرین کار را به سمت پیشرفت و توسعه سوق می­دهد. نوآوری کارآفرینان، همواره موجب انقلاب در زندگی روزمره می­شود. آنها به روش­هایی فکر می­کنند که بتوانند محصولی با استفاده­ی خاص، برای استفاده­های دیگر تطبیق دهند، اصلاح، جایگزین یا ترکیب کنند.

کارآفرین کار را نظم می­بخشد:

کارآفرین کسی است که مسئولیّت گردآوری تمامی منابع مورد نیاز برای شروع کار را به عهده دارد. او کسی است که فکر می­کند چگونه، کجا، چه موقع و چه تعداد مواد، کارگر، سرمایه و .... برای تبدیل ایده­ها به محصول، مورد نیاز است. کارآفرین فعالیّت­های افراد اعم از تولید، فروش، اداری، مالی و ... را هماهنگ می­نماید. او مراقب است که سفارش­ها به موقع تحویل داده شوند، کیفیت محصولات خوب باشد و تمامی نقل و انتقالات به خوبی ثبت شوند.

کارآفرین تصمیم می­گیرد:

 تحت شرایط نامطمئن کارآفرین تمامی جوانب را برای حل مشکلات در نظر گرفته و بنابر تناسبشان، آنها را طبقه­بندی می­کند و بهترین راه­حل­ها را انتخاب می­کند ولی باید همیشه در جستجوی راه­حل­های جایگزین باشد. وقتی که مؤسسه کوچک و نوپا است، تصمیم­گیری باید توسط کارآفرین انجام شود و نمی­توان این تصمیم­گیری­ها را به افراد و کارکنان ارجاع داد. اما وقتی مؤسسه بزرگتر می­شود، می­توان بعضی از این تصمیم­ها را به سرپرستان محوّل نمود، ولی تصمیم­های اصلی همچنان باید توسط خود کارآفرین گرفته شود.

کارآفرین برنامه­ریزی می­کند:

کارآفرین می­تواند در حالت اضطراری پاسخگو باشد. او در صورت نیاز می­تواند ناگهان تصمیم­گیری کند. برای این کار، او باید حوادثی را که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد پیش­بینی کند و از عواقب آن آگاه باشد. ماهیّت شغلی کارآفرین، سرمایه­گذاری طولانی مدت، پیش­بینی جایگزین­ها و عواقب آنها قبل از اتفاق، پیش­بینی تغییرات و آمادگی تطبیق با این شرایط، امر مهم برنامه­ریزی، را ایجاب می­کند.

کارآفرین تولیدات خود را با سود می­فروشد:

کارآفرین فردی اقتصادی است. بدین ترتیب که او مواظب است تولیداتش فروش داشته و پول­ساز باشد. او با مشتریان خود ارتباط شخصی برقرار می­کند و عامل عرضه محصولات و خدمات خود می­باشد. سود یکی از عوامل مهم برای بقا است. سود یکی از شاخص­های تعیین کننده در چگونگی اداره­ی یک شغل در شروع آن می­باشد. سود نشان­دهنده پذیرش یا عدم پذیرش محصول در بازار است. سود در کارآفرینی هم پاداش است و هم ایجاد انگیزه می­کند.

فرآیندکار آفرینی شامل چند مرحله است-برگرفته ازتالیفات ولی اله جعفری

برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

 فرایند کارآفرینی شامل چند مرحله است؟

اداره بنگاه و تثبیت آن7

تأسیس و راه­اندازی کسب و کار 6

تأمین منابع مورد نیاز 5

تدوین طرح کسب وکار 4

نوآوری و ایده­یابی 3

شناسایی و ارزیابی فرصت 2

خودارزیابی و کسب آمادگی 1

 

1-   خودارزیابی و کسب آمادگی:

زندگی کارآفرینی، زندگی ساده و راحتی نیست. این افراد می­بایست برای رسیدن به رفاه اقتصادی، کسب درآمد بیشتر و همچنین رسیدن به رضایت شغلی و شخصی، انرژی بیشتری صرف نمایند.

توانایی مقابله با مشکلات و تنگناها و شکست­ها، ویژگی­ای است که کارآفرینان می­بایست آن را دارا باشند. در نتیجه ارزیابی ویژگی­های شخصیّتی و توانایی­های فرد، قبل از شروع کسب و کار و فعالیت اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد و کارآفرین از طریق پرسشنامه­ها و تست­های مختلف نسبت به ارزیابی مهارت­ها وتوانایی خود اقدام نماید و در زمینه مهارت­های مورد نیاز که آمادگی نسبی ندارد و نیاز به آموزش و مهارت لازم دارد برای کسب آمادگی تلاش نماید.

 

2-   شناسایی و ارزیابی فرصت:

شناسایی فرصت و ارزیابی آن یکی از مشکل­ترین کارهاست. اکثر فرصت­های مناسب و خوب تجاری به ناگاه و خودبه­خود نمایان نمی­شوند بلکه فرد کارآفرین با هوشیاری و توجه به اطراف و موقعیت­های مختلف، فرصت­های بالقوه­ای که وجود دارند را کشف می­کند.

فرد کارآفرین در هر موقعیتی به فکر یافتن احتیاجات جدید و فرصت­هایی برای ایجاد مشاغلی است که این احتیاجات و حوائج را برطرف کند، او همیشه در پی آن است که محصول بهتری تولید کند. مثلا کارآفرینی که در فعالیت تولید اسباب­بازی مشغول به کار می­باشد، همیشه در اسباب­بازیهای کودکان اطرافیان خود، در پی یافتن چیزی است، او با تحت نظر گرفتن بچه­های اطراف خود و شناسایی علائق و نیازهای آنها، در پی آن است که محصولی جدید و مورد علاقه آنها تولید کند.

برای ارزیابی فرصت ابتدا باید به سؤالات زیر پاسخ دهید:

·        تأمین کننده چه نیازی در بازار است؟

·        مشاهدات شخصی فرد درباره این نیازها در بازار چه چیزهایی بوده است؟

·        شرایط اجتماعی حاکم بر این نیاز کدام است؟

·        چه نوع اطلاعات و داده­های تحقیقاتی توجیه کننده­ی این نیاز بازار است؟

·        چه حق ثبت­هایی ممکن است برای تحقق این نیاز لازم باشد؟

·        چه رقابتی در این بازار وجود دارد؟ چگونه می­خواهید عملکرد این رقابت را شرح دهید؟

·        بازار بین­المللی چه وضعیتی دارد؟

·        رقابت بین­المللی چه وضعیتی دارد؟

·        هزینه این فعالیت از کجا تأمین می­شود؟

به طور کلی در بخش شناسایی و ارزیابی فرصت باید این مراحل را طی کنید:

-         ایجاد و افزایش فرصت.

-         ارزش حقیقی و مفهومی فرصت.

-         خطر احتمالی و بازده فرصت.

-         تناسب فرصت با مهارت­ها و اهداف کارآفرین.

-         موقعیت رقابتی.

3-   نوآوری و ایده­یابی:

در این مرحله، فرد کارآفرین می­بایست بعد از کشف فرصت­های نهفته در بازار، ایده­های مناسب را استخراج نماید. بدین معنی که از بین سرنخ­های متعددی که باعث کشف این فرصت شده است پس از بررسی، یکی از آنها را انتخاب نماید و سپس ایده انتخابی را به ظهور برساند و به آن نمود عینی بدهد.

درحقیقت نوآوری زمانی صورت می­گیرد که ایده تبدیل به یک محصول یا خدمت شود و در نهایت برای صاحب آن کسب درآمد و سود بیشتر به همراه داشته باشد.

4-   تدوین طرح کسب و کار:

یک طرح کسب و کار خوب برای بهره­گیری از فرصت تعیین شده تدوین می­شود. طرح تجاری در حقیقت برنامه کاری شما برای راه­اندازه یک کسب و کار است که به صورت مکتوب نوشته شده است.

5-   تأمین منابع مورد نیاز:

منابع مورد نیاز برای ایجاد فرصت نیز باید مشخص شود. فرآیند تعیین منابع با برآورد منابع فعلی کارآفرین آغاز می­گردد. کارآفرین باید همواره در جستجوی جذب منابع بیشتر برای توسعه فعالیت کارآفرینانه خود باشد، هرچه فعالیت کارآفرینانه توسعه یابد، احتمالا بودجه بیشتری هم برای تأمین اعتبار رشد فعالیت کارآفرینانه نیاز خواهد بود.

به طور کلی برای تأمین منابع مورد نیاز باید مراحل زیر را طی کرد:

-         منابع موجود کارآفرین.

-         فاصله بین منابع و ملزومات موجود.

-         دسترسی به منابع مورد نیاز.

6-   تأسیس و راه­اندازی کسب و کار:

در مرحله تأسیس، فرد کارآفرین با توجه به انتخاب ایده و تصمیم به تبدیل آن ایده به یک محصول یا خدمت، با استفاده از منابع فراهم شده، براساس طرح تدوین شده، عملا کسب و کار و فعالیت اقتصادی خود را آغاز می­کند.

7-   اداره کسب و کار و تثبیت آن:

کارآفرین پس از کسب منابع باید آنها را در اجرای طرح تجاری به کار بندد. مشکلات عملیاتی پروژه در حال رشد نیز باید بررسی شود. شیوه مدیریتی و سیستم کنترلی باید طوری انتخاب شود که دامنه هر مشکلی را بتواند با دقت کنترل کند.