آیا روابط عمومی درسازمانهادرجایگاه واقعی خودقراردارند؟
برای فهم این موضوع ابتدا باید از آن تعریفی ارائه نمود . به عقیده نگارنده برای روابط عمومی تعاریفی است به این شرح :1-روابط عمومی پل ارتباطی مردم و سازمان وبلعکس2- روابط عمومی آیینه تمام نما سازمان برای مردم 3- روابط عمومی مجرای تنفسی سالم سازمان پویا 4-روابط عمومی تعدیل کننده افکار عمومی درون وبیرون سازمان 5- روابط عمومی تعدیل کننده تصمیمات و برنامه های سازمان 6- روابط عمومی مدیریت عام و ارشادی در جهت برنامه ها و فعالیتهای سازمان .
حال با ذکرموارد عنوان شده بایددید فعالیت عینی و خارجی آن در سازمان با تعاریفش مطابقت دارد یا خیر ؟ اولین چیزی که در ذهن تداعی می شود آن است که روابط عمومی در کجای سازمان قرار دارد . همانطوریکه عنوان شد روابط عمومی پل ارتباطی سازمان و مردم وبلعکس می باشد اینجا لازم است تعریفی از مدیر سازمان ارائه کرد تا مطالب برای خوانندگان شفاف و روشن شود . مدیران ،شرایطی رافراهم می نمایند که کارها بوسیله دیگران انجام شود . آنان تصمیم می گیرند ومنابع را تخصیص می دهند و همچنین رهبری می کنند تا هدفهای سازمان تامین گردد . می دانیدسازمان یک واحد هماهنگ اجتماعی است که از چند نفر تشکیل تا برای تامین یک یا تعدادی از هدفها ،به صورت نسبتاٌ مستمر یا مداوم کار کند با توجه به تعریف ذکرشده می توان موسسات تولیدی و خدماتی را سازمان نامید . و نیز مدارس ، بیمارستان ها، کلیسا هاو خرده فروشیها و نهادهای دولتی را سازمان نامید .مدیران بر فعالیتهای دیگران نظارت می کنند و مسئول تامین هدفهای سازمان هستند ( معمولاٌ در موسسات غیر انتفاعی آنها را رئیس می نامند) همه مدیران این پنج وظیفه را انجام می دهند . برنامه ریزی، سازماندهی ، رهبری، هماهنگی و کنترل. بی تردیدروابط عمومی در نمودار سازمانی باید زیر نظر مدیریت سازمان فعالیت نماید .
اگر مدیر سازمان بخواهد ازنظرات مردم مطلع شودمی بایست از طریق روابط عمومی به این هدف نایل آید و از طرفی اگر مردم بخواهند با سازمان ارتباط برقرار نمایند و از برنامه های آن مطلع شوند با ارتباط با روابط عمومی می توانند تمام سازمان را یکجاشناسائی و درک کنند .
سئوال بعدی این است ایجاد روابط عمومی به هر شکلی از نظر تشکیلات به صورت اداره یا واحد چه ضرورت و اهمیتی دارد؟ در پاسخ باید گفت هر نوع فعالیتی درسازمان در نگاه اول برای ارائه خدمات به مردم است و چون خدمت به مردم بدون نظرات و پیشنهادات و خواسته های آنها نتیجه مطلوبی نخواهد داد .پس ضرورت ایجاد این جایگاه با توجه به نقش و وظایف آن بسیار لازم بنظر می رسد . هر سازمانی دارای اهداف از پیش تعیین شده برای خود می باشد و برنامه های آن بدون جلب توجه مردم در دراز مدت موفقیتی بدنبال نخواهد داشت . چون بهترین پشتیبان برای ادامه و استمرار فعالیت هر سازمان مردم هستند با این توضیح هیچ سازمانی نمی تواند بدون نظر و دیدگاه مردم به هدف دلخواه خود برسد .پس ضرورت دارد روابط عمومی در سازمان دایر شود . به نظر نگارنده موفقترین سازمان ،سازمانی است که دارای مدیر و روابط عمومی قوی و با برنامه باشد . پرواضح است هر سازمانی از تعداد محدود نیروهای متخصص استفاده می کند و نیروی محدود با عنایت به توان خود برنامه ارائه می دهد از آنجائی که از نظر مالی مقدور نیست که یک سازمان بیش از نیروی مورد نظر نیرو استخدام نماید تا بتواند برنامه های بهتری اراده دهد و از طرفی هم این امر هیچ ضرورتی ندارد پس بهترین روش این است که سازمان واحد و یا اداری را تاسیس کند به نام روابط عمومی این اداره می تواند برای یک سازمان همانطوریکه گفته شد به مانند مجرای تنفسی سالم ایفاء نقش کند . اگر سازمان را بدن زنده تشبیه کنیم و افکار پویای مردم را به هوا مثال بزنیم سهل ترین راه برای استفاده از این هوا ( افکار عمومی ) مجرای تنفسی ( روابط عمومی ) است که می تواند این بدن زنده که (سازمان) باشد را با کشیدن تنفس ( افکار عمومی ) سازمان را زنده و پویا نگهدارد .
حال با توجه به جایگاه و اهمیت روابط عمومی درسازمانها آیا می تواند گفت درنظام اداری ماروابط عمومی درجایگاه واقعی خود است یا خیر؟یا ازروابط عمومی خارج ازمواردذکر شده استفاده میشود قضاوت باشما،یقینا پویایی سازمان درایفاد نقش روابط عمومی محقق می گردد امید است مدیران سازمان های به این نتیجه برسند وازآنان به درستی استفاده کنند .
ولی اله جعفری
کارشناس سازمان صنعت،معدن وتجارت استان مازندران ،پژوهشگربسیجی،مدرس نمونه دانشگاه،مولف نمونه ،کارشناس نمونه ملی ورئیس کارگروه اقتصاد مقاومتی سازمان بسیج اصناف وبازاریان وتجارسپاه کربلامازندران
