برگرفته ازکتاب مدیریت کسب وکار

 

 

 

کارآفرین دقیقا چه کاری انجام می­دهد هرکدام را توضیح دهید.

حال به توضیح مختصری از هرکدام از وظایف فوق می­پردازیم.

موقعیت­های اقتصادی:

 فقط افراد کارآفرین می­توانند قاطعانه نسبت به یکی از موقعیت­های محیط عکس­العمل نشان دهند. دیگران ممکن است موقعیت را ببینند، بشنوند، یاد بگیرند و حتی تا اندازه­ای تجربه کنند، اما فقط کارآفرین از آن به نحو مطلوب استفاده می­کند. کارآفرین با زیرکی، محیط اطراف خود را تحت نظارت دارد و به دنبال ایده­ها و موقعیت­ها برای سوددهی می­باشد.

کارآفرین از خطر نمی­هراسد:

 کارآفرین نه تنها ایده­ها را بعنوان موقعیّت کاری دنبال می­کند بلکه خطرات موجود در این ایده­ها را هم محاسبه می­نمایند. وقتی که کارآفرین خطرات یک کار را محاسبه می­نماید، شانس موفقیّت یا شکست را در نظر می­گیرد. براساس این تخمین­ها، او تصمیم می­گیرد که کار را ادامه داده یا از آن صرف­نظر کند. کارآفرینان برخلاف مردم عادی خطر را می­پذیرند، توجه خود را معطوف به شانس موفقیّت می­کنند و از شکست ترسی ندارند. در عین حال از امکان شکست آگاه بوده و به همین خاطر کار برایشان جذاب­تر می­شود. آنها آرزو دارند ثابت کنند که می­توانند با استفاده از نبوغ خود بر مشکلات فایق آیند.

کارآفرین تولید سرمایه می­کند:

 بسیاری از مردم بخاطر نداشتن سرمایه نمی­توانند کاری را شروع کنند، اما کمبود سرمایه هرگز مانع پیشروی کارآفرین واقعی نمی­شود. کارآفرین به روش­های مختلف ایجاد سرمایه می­کند. ممکن است به دنبال سرمایه­دارانی باشد که طرح­های او را باور داشته باشند و خطر را با دوستان و آشنایان نزدیک تقسیم می­نماید و یا از منابع پولی مثل بانک­ها و... استفاده می­کند.

کارآفرین نوآوری دارد:

 یکی از علائم کارآفرینی نوآوری است. به همین دلیل است که می­گویند کارآفرین کار را به سمت پیشرفت و توسعه سوق می­دهد. نوآوری کارآفرینان، همواره موجب انقلاب در زندگی روزمره می­شود. آنها به روش­هایی فکر می­کنند که بتوانند محصولی با استفاده­ی خاص، برای استفاده­های دیگر تطبیق دهند، اصلاح، جایگزین یا ترکیب کنند.

کارآفرین کار را نظم می­بخشد:

کارآفرین کسی است که مسئولیّت گردآوری تمامی منابع مورد نیاز برای شروع کار را به عهده دارد. او کسی است که فکر می­کند چگونه، کجا، چه موقع و چه تعداد مواد، کارگر، سرمایه و .... برای تبدیل ایده­ها به محصول، مورد نیاز است. کارآفرین فعالیّت­های افراد اعم از تولید، فروش، اداری، مالی و ... را هماهنگ می­نماید. او مراقب است که سفارش­ها به موقع تحویل داده شوند، کیفیت محصولات خوب باشد و تمامی نقل و انتقالات به خوبی ثبت شوند.

کارآفرین تصمیم می­گیرد:

 تحت شرایط نامطمئن کارآفرین تمامی جوانب را برای حل مشکلات در نظر گرفته و بنابر تناسبشان، آنها را طبقه­بندی می­کند و بهترین راه­حل­ها را انتخاب می­کند ولی باید همیشه در جستجوی راه­حل­های جایگزین باشد. وقتی که مؤسسه کوچک و نوپا است، تصمیم­گیری باید توسط کارآفرین انجام شود و نمی­توان این تصمیم­گیری­ها را به افراد و کارکنان ارجاع داد. اما وقتی مؤسسه بزرگتر می­شود، می­توان بعضی از این تصمیم­ها را به سرپرستان محوّل نمود، ولی تصمیم­های اصلی همچنان باید توسط خود کارآفرین گرفته شود.

کارآفرین برنامه­ریزی می­کند:

کارآفرین می­تواند در حالت اضطراری پاسخگو باشد. او در صورت نیاز می­تواند ناگهان تصمیم­گیری کند. برای این کار، او باید حوادثی را که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد پیش­بینی کند و از عواقب آن آگاه باشد. ماهیّت شغلی کارآفرین، سرمایه­گذاری طولانی مدت، پیش­بینی جایگزین­ها و عواقب آنها قبل از اتفاق، پیش­بینی تغییرات و آمادگی تطبیق با این شرایط، امر مهم برنامه­ریزی، را ایجاب می­کند.

کارآفرین تولیدات خود را با سود می­فروشد:

کارآفرین فردی اقتصادی است. بدین ترتیب که او مواظب است تولیداتش فروش داشته و پول­ساز باشد. او با مشتریان خود ارتباط شخصی برقرار می­کند و عامل عرضه محصولات و خدمات خود می­باشد. سود یکی از عوامل مهم برای بقا است. سود یکی از شاخص­های تعیین کننده در چگونگی اداره­ی یک شغل در شروع آن می­باشد. سود نشان­دهنده پذیرش یا عدم پذیرش محصول در بازار است. سود در کارآفرینی هم پاداش است و هم ایجاد انگیزه می­کند.